Over mij

Als kind had ik al oog voor mensen die het moeilijk hadden. Die eigenschap heeft als valkuil dat je jezelf kunt verliezen. Toen ik zelf moeder werd ontdekte ik hoe ingewikkeld het eigenlijk is, dat effect van je eigen emoties op het gedrag van je kind. Ik moest leren om mijn eigen emoties te voelen en om mijn grenzen te herkennen, ook in mijn werk. Ik nam mijzelf voor om mijn werk zó leuk te vinden, dat het niet meer als 'werk' zou voelen. Dat is gelukt en daar ben ik nog iedere dag dankbaar voor!

Mijn achtergrond

Na de HAVO volgde ik de versnelde opleiding SPW en werkte ik met ‘Zeer Moeilijk Opvoedbare Kinderen’. Ik vroeg me vaak af of het wel aan de kinderen lag, dat ze dat etiket hadden. Dit onderzocht ik verder tijdens mijn opleiding HBO Pedagogiek, met onder andere een IB-stage op een cluster IV school. Ik startte vervolgens als onderwijsassistent, volgde de PABO als zij-instromer, stond vier jaar voor de klas en werkte elf jaar als IB-er in het Rotterdamse basisonderwijs. Best lang voor iemand die dacht niets te hebben met het onderwijs! Inmiddels rondde ik ook de opleiding tot Kindercoach af, deed ik een opleiding Innerlijke Familie en volgde ik scholing op het gebied van systemisch werken en familieopstellingen. Ik vind het erg leuk en belangrijk om te blijven leren.

In 2015 begon ik mijn praktijk met het coachen van kinderen die vastliepen door bijvoorbeeld onzekerheid of boosheid. Maar ik merkte al snel dat vooral de samenwerking met de ouders me blij maakte, omdat dat veel meer effect had op het kind. En ook een blijvend effect! Er kan enorm veel veranderen wanneer ouders bereid zijn om anders naar zichzelf, hun kind en het gedrag te kijken, en daardoor anders te handelen in de opvoeding. Datzelfde geldt voor leerkrachten en ieder ander die regelmatig met kinderen te maken heeft. Vanaf 2018 ben ik niet meer in dienst van een school, maar wel meerdere keren per week op scholen te vinden en richt mij daar voornamelijk op de volwassenen. Zodat zij er vervolgens weer voor de leerlingen kunnen zijn.
Zorgen dat kinderen écht gezien en gehoord worden. Juist als ze vervelend of lastig zijn. Dat is wat me drijft.